Gastenboek

Schrijf een nieuw bericht voor het Gastenboek

 
 
 
 
 
 
Velden gemarkeerd met * zijn verplicht.
Je E-mail adres wordt niet gepubliceerd.
Om veiligheidsredenen slaan we je ipadres 216.73.216.136 op.
260 berichten.
ank heeft geschreven op 19 apr 2009 om 23:53
Ik weet hoe moeilijk het is als je op deze manier een broer verliest.., er blijft nog zoveel vragen over. Maar ook rust vertrouwen dat het goed is. Verloor ook een broer al 11 jaar geleden, maar het blijft bij je ieder dag! Liefs 🙂
Chantal heeft geschreven op 18 apr 2009 om 11:00
Je kleine nichtje is deze week 5 jaar geworden. Wat een grote meid al h?! Ik had jullie zo graag samen willen zien en ik vind het heel erg moeilijk dat zij jou nooit zal leren kennen. Tuurlijk vertel ik over jou en zeg ik tegen haar dat je onwijs trots op haar bent, maar het is moeilijk uit te leggen waar je bent en waarom. Dta weet ik eigenlijk zelf ook niet. Er gaat ook geen dag voorbij dat ik aan je denk of aan je moet denken door een liedje dat ik hoor of een opmerking die iemand maakt of door een programma dat ik op TV zie. Het is alweer bijna 4 jaar geleden, onvoorstelbaar, dat het zo snel gaat, maar toch voel ik je nog heel dichtbij, alsof ik je gisteren nog gesproken heb en je morgen weer zie. We zijn close en dat zal niemand ooit van ons afnemen. We will meet again en mijn kleine meisje zal je ook ooit wel zien.
Manon heeft geschreven op 03 apr 2009 om 17:40
Alain,

Ik denk aan je..
Chantal heeft geschreven op 09 feb 2009 om 19:02
8-0 Je zit voor altijd in mijn hart. Ik hoop dat je dat altijd al hebt geweten en nu nog voelt. Dikke kuzz en blijf je missen

Chantal
Chris heeft geschreven op 30 dec 2008 om 16:19
Het einde van het jaar is in zicht...morgen afscheid nemen van een goede vriend...??n zoals ook jij bent...doet pijn maar doet ook goed want ik weet jullie kijken over ons.....alvast een gelukkig nieuwjaar alain en edward 🙂
Hein heeft geschreven op 18 dec 2008 om 07:42
Alain , de hele moeilijke tijd breekt weer aan.Die tijd dat je zoveel gedachten hebt hoe alles had kunnen zijn, en toch niet meer wordt.Het duister van deze tijd van onze gedachten wordt allen gelukkig onderbroken, door de zekerheid van het het licht waarin jij nu vertoeft.We missen je zo intens dat het nog steeds pijn doet.Een troost is de gedachte dat je het goed hebt en over ons waakt.Je papa Hein
Harmen heeft geschreven op 27 nov 2008 om 20:10
Alain, hier zit ik dan in het hoge noorden voor de zoveelste keer op je site te kijken.. Telkens krijg ik weer de tranen in mijn ogen als ik de mooie woorden van Chantal, Manon en je pa zie. Zat laatst op kantoor en moest aan je denken. Zag je binnenlopen met je zonnebril over je ogen, sigarendoosje onder de arm en natuurlijk ??n in je hand. Vreemd.. maar je was er. Die eerste dag dat ik daar achter het bureautje zonder jou zat was eng... Waarom ging je weg... Zal je nooit vergeten! En kom je binnenkort nog eens een keer in het noorden kijken? Zeg het dan wel ff.!
Manon heeft geschreven op 26 nov 2008 om 20:25
Elke dag denk ik aan je.. heb je Mazzel ook nu bij je? Zorg je een beetje goed voor hem?
Ik mis je...
Liefs je zusje
Hein heeft geschreven op 23 sep 2008 om 18:40
Je Weet het al , en toch je vriend waarover je je ook wel eens zorgen maakte,Dat je zei Hein denk ook even aan hem , praat met hem , help hem is door de doktoren verteld dat hij een niet meer behandelbare ziekte heeft,Alain , hij is sterk - mentaal sterk - en zegt zelf dat hij doorgaat met leven.Waar haalt hij het vandaan zou je zeggen misschien van jou dat je helpt van where ever you are.Zoon van me ik hoef denk ik niet te zeggen hoe zeer het leven ( zonder jou ) doet.Toch ben ik zelf blij dat de doktoren eindelijk gevonden hebben wat mij mankeerde.Heeft lang geduurd maar alles komt weer goed.Misschien dat je ook hielp ? Blijf het doen , we rekenen allemaal op je ondanks dat je zover heen bent gegaan.Tot dan jongen
Chantal heeft geschreven op 20 sep 2008 om 14:33
Ik kijk nu naar je foto en besef me dat ik eigenlijk nog steeds het gevoel heb dat je leeft. Dat je op een dag weer aanbelt of dat ik je zomaar weer tegen kan komen. Zal dat gevoel ooit anders worden? Ik denk eigenlijk van niet. Omdat het voor mij nog iedere dag een raadsel blijft waarom je niet meer verder wilde. Er zijn dagen dat ik er echt niet bij me in wil en dat ik het gewoon niet geloof, dat er iets is gebeurd waar ik geen weet van heb, en waardoor het toch gebeurd is. Misschien kom ik er wel nooit achter, maar je was te betrokken bij mensen om er zomaar uit te stappen. Je bent nog altijd dichtbij me lieverd omdat ik zoveel van je hou.
Chantal heeft geschreven op 23 jul 2008 om 18:08
Je liet het niemand weten... je liet het niemand zien... je liet niemand met je delen... helemaal alleen heb je het besloten... dat je niet meer leven wou... je kon het blijkbaar niet meer aan... en besloot op 16 mei om weg te gaan... je hebt ons wel geschreven... maar je wachtte niet ons antwoord af... je was een grote jongen en kon het allemaal alleen wel aan...

Mis je nog iedere dag en de vragen blijven...
manon heeft geschreven op 19 jul 2008 om 18:16
Ik heb een hele tijd niet durven kijken.. Ik vond de maand mei echt een rot maand.. Ik zit nu weer met tranen in mijn ogen te lezen, wat vrienden en familie schrijven...

Ik mis je elke dag.. heel erg...
Jan-Willem heeft geschreven op 29 jun 2008 om 01:53
Alain, makker..

ik heb in al die tijd na wat er gebeurd is nog nooit wat achter durven laten hier maar misschien lees je dit stiekem toch, dan weet je onderhand vast wel hoeveel mensen er eigenlijk om je geven..

er gaat eigenlijk geen dag voorbij zonder minstens een minuut dat ik denk aan wat er allemaal die dag gebeurd is en wat in de dagen er na allemaal gebeurde..
vaak heb ik het er met sander, maiko, nino en anderen die dicht bij je stonden over, hoe het nu zou zijn als je niet gedaan zou hebben wat je gedaan hebt.

Ik denk dat ik je vast wel een paar keer op je flikker zou hebben gegeven om wat er die avond gebeurd is en hoe DOM we eigenlijk waren om in die auto te stappen, maar uiteindelijk zouden we samen aan de bar eindigen (bij jou thuis) met een biertje.

Wat als, wat als, wat als.. achteraf is het heel makkelijk om verstandig te zijn en te denken dat wat je gedaan hebt toch wel het laatste was wat nodig was!
maar het is allemaal achteraf.

hoewel je het misschien niet eens zult weten, je wordt gemist! door al die mafkezen die bij je op de bank dubbel hebben gelegen om je debiele acties en onbevattelijke humor..

als je dit leest, het ga je goed
Ron Wouters heeft geschreven op 22 jun 2008 om 02:19
Beste mevrouw,

Hierbij wil ik u alsnog condoleren met het verlies van uw broer Alain, veel sterkte.

http://www.tranenstroom.nl
monique heeft geschreven op 20 jun 2008 om 13:07
Goedendag Mevr / Dhr,

Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan uw site.
Zelf ben ik mijn dochtertje en mijn neef van 23 jaar
zeer plotseling verloren...

Naar aanleiding hiervan heb ik de website : "ikmisjezo..."
opgezet.

Hier kunnen mensen een sterretje laten stralen voor iemand die zij verloren zijn.
Ook kun je hier een foto plaatsen met een linkvermeldeling naar uw memorial site.

Mijn vraag aan u is dat ook of u misschien een foto
op onze site wilt plaatsen met een vermelding naar uw memorial site?

Ik verwacht absoluut geen link terug,
maar ben van menig dat deze lieve mensen nooit,
maar dan ook nooit vergeten mogen worden...

Ik hoor graag van u

Indien u graag een vermelding wilt, wilt u dan aub een foto meesturen en de url van uw site?

alvast enorm bedankt.

mvg,
monique couweleers
http://www.ikmisjezo.info
geen heeft geschreven op 17 jun 2008 om 18:20
Je stond aan de hemelpoort, lachend , een lichte broek en groen hemd dragende.Die iemand die je zelf de laatste keer schreef - je hebt een groot deel van mijn hart - Jongen wat ben ik blij dat je haar op deze manier steunt.Ik heb je lief ook hierom.Ook t z
hein heeft geschreven op 03 jun 2008 om 20:45
Waar moet ik naar toe wanneer jij de enige bent die mijn tranen kan stoppen ,terwijl jij deze tranen hebt opgeroepen
Ineke Wiersema-Kuiper heeft geschreven op 18 mei 2008 om 21:55
Lieve fam. en vrienden van Alain,
Ik las jullie in Memoriam vanavond in de krant en heb het mail adres ingetypt. Wat een triest en ontroerend verhaal. Wat erg om zo plotseling je kind, broer en vriend te verliezen. Het is zo onbegrijpelijk voor al die mensen. Maar we weten niet wat er in zijn gedachten speelde en zullen dat nooit meer weten. Zelf heb ik heel veel depressies gehad ivm een Manisch Depressieve Stoornis. Nu ben ik gelukkig al 8 jaar stabiel. Maar ook mijn leven heeft aan een zijden draadje gehangen, toen ik uit wanhoop drie suicide pogingen deed. Je beseft dan echt niet meer dat je zulke lieve mensen om je heen hebt. Mag dat een kleine troost zijn. Ik wens jullie ook voor de komende jaren h??l veel sterkte toe met dit grote verlies. De wond heelt, maar het litteken zal altijd blijven.
Lieve groeten van Ineke Wiersema uit Hoogeveen.
Chantal heeft geschreven op 16 mei 2008 om 14:57
Lieve schat, het is vandaag alweer 3 jaar geleden, maar toch ben je nog steeds heel dichtbij me. En dat zal ook nooit veranderen. Ik mis je, al 3 jaar, en dat zal ook nooit veranderen. Morgen drinken we er eentje op je en ik hoop dat je ook even komt kijken. Je zal ons ook wel missen.
Dikke kuzz, ook van Esm?e8-0
Anneke Goeree heeft geschreven op 16 mei 2008 om 13:16
Alie, Hein, Chantal, Manon en iedereen die hem lief had,
heel veel sterkte op deze moeilijke dag..