Op 21 mei 2005 is Alain gecremeerd. Zoals hij ons gevraagd had in zijn afscheidsbrief.

Alain lag opgebaard in de familiekamer van het uitvaartcentrum. Wij hadden een eigen sleutel en konden op elk moment van de dag naar hem toe. We hebben die week veel tijd doorgebracht in de familiekamer, we wilden zo vaak we konden bij Alain zijn. Met een aantal vrienden hebben we een laatste Hertog Jan bij hem gedronken. Dit hebben wij als een hele bijzondere en mooie ervaring gezien. Hij was er nog één keer bij en wij konden nog één keer in zijn bijzijn een laatste borrel drinken. Ook zijn kleine nichtje Esmée, waar Alain supertrots op was, is vaak bij hem geweest. Ze was net een jaar oud en ze zullen elkaar nooit echt kennen. Ik vond het een mooie gedachte dat ze er wel bij was en ik weet zeker dat Alain wilde dat ze erbij zou zijn.

Op de ochtend van 21 mei hebben we Alain opgehaald bij het uitvaartcentrum. De kist werd gedragen door Alains vader, zijn 2 zwagers en een paar vrienden. Bij het crematorium hebben we Alain naar een ruimte gebracht waar anderen ook afscheid konden nemen. Alle bloemstukken hebben we zelf gedragen en om hem heen gezet. Dit waren de laatste momenten dat we hem nog om ons heen zouden hebben. De afscheidsdienst was ontzettend emotioneel, de liedjes die gedraaid werden, heeft Alain zelf uitgekozen. Bright Eyes werd als eerste gedraaid, daarna een nummer van André Hazes en als laatste een nummer van System of a Down. Papa heeft een zeer mooie ontroerende toespraak gehouden die hij samen met zijn broer geschreven heeft. En ook de toespraak van Manon was prachtig, net als die van zijn vrienden. Ik kon mijn ogen niet van de kist afhouden, daar lag hij, mijn lieve kleine broertje, 2 koppen groter dan ik, maar toch mijn kleine broertje. Een afscheid dat veel en veel te vroeg kwam, een afscheid dat niemand verwacht had.

Op 21 oktober is de urn van Alain bijgezet in een graf op de begraafplaats Het Oeversebos in Emmen. We wilden Alain op die manier dichtbij ons houden, toch een plekje om naar toe te gaan, een kaarsje te branden of alleen maar om herinneringen op te halen en stilstaan bij….

Inmiddels is het grafmonument klaar. Het is een heel bijzonder en mooi monument geworden, voor een bijzonder en mooi persoon.